Ilse

Van horecaondernemer naar horecadocent

Na 11 jaar een eigen restaurant te hebben gerund, een jaar vrijaf te nemen en met een camper rondgetoerd te hebben in Europa kwam Ilse per toeval in het onderwijs terecht. Inmiddels is ze vier jaar verder, een docentdiploma rijker en geeft ze horeca-les aan mbo niveau 1-2 leerlingen van het Scalda. 

Ilse vond het altijd al leuk om met jongeren te werken. “In onze zaak hadden we nooit personeelstekort, iedereen werkte graag bij ons. Ik vond het leuk om jongeren wat bij te leren en zich waardevol te laten voelen. Dat heeft dus veel overlap met wat ik nu doe bij Scalda.”

Meer dan horecakennis

Mede vanuit haar praktijkervaring kan Ilse veel waardevolle horecakennis overdragen. “Zoals veel collega-docenten, ook zij-instromers, hier bij Scalda. Maar het draait zeker niet alleen om kennis. Op niveau 1-2 gaat het bijvoorbeeld ook om het aanleren van een goede werkethiek: op tijd komen, netjes gekleed gaan, glimlachen en afbellen als je ziek bent. Daar begint het allemaal mee.”

Het mooie aan Scalda

Via werkexcursies naar horecabedrijven en zelfs een buitenlandreis naar Lille maakt Ilse, samen met haar collega’s, leren extra leuk. “En lesgeven ook. Ik moet er niet aan denken om alleen theorie te geven. Dat is ook het mooie aan Scalda. Hier hebben we prachtige praktijkfaciliteiten zoals een volledig operationeel restaurant. Je kunt leerlingen zo écht klaarstomen voor het bedrijfsleven.”

Niet altijd makkelijk

Sinds een jaar heeft Ilse er nog een rol bijgekregen, die van mentor. “Leerlingen van niveau 1-2 hebben vaak geen rustige thuissituatie. Ik vind het fijn om een vaste basis voor ze te kunnen zijn waar ze altijd terechtkunnen. Makkelijk is het niet altijd. Je maakt best wel lastige situaties mee, ook als docent overigens. Maar gelukkig kan ik dan overleggen met onze IB’er (intern begeleider) en maken we samen een plan om de leerling te helpen.''

Minder chill dan gedacht

Deze kant van het werk heeft Ilse een nieuwe kijk op het onderwijs gegeven. “Ik was vanuit de horeca werkweken van 90 uur gewend en dacht ‘ik ga lekker chill het onderwijs in, lekker normale werktijden en meer vrije tijd’. Maar zo chill is het dus niet. Je ligt van sommige situaties echt wel eens wakker.”

Net op die druppel

Toch is er iets wat het allemaal waard maakt. “Dat je het verschil kunt maken. Al is het maar een druppel op een gloeiende plaat. Je zult maar net onder die druppel staan. Dan kan je als docent of mentor het kwartje net goed laten vallen. Laatst was het diploma-uitreiking. Als je dan ziet hoeveel leerlingen van niveau 1 verder gaan leren voor niveau 2. En je dan hoort ‘Ik wil volgend jaar graag weer bij u in de klas mevrouw’, dan maakt me dat ontzettend trots.”