Voor de klas na je pensioen
“Als je het leuk vindt, waarom zou je dan niet doorgaan?” Voor Joke van Bendegem is het zo klaar als een klontje. Ze heeft de pensioengerechtigde leeftijd al lang geleden bereikt, maar valt nog met heel veel plezier in als leerkracht in het basisonderwijs. Negentien was ze, toen ze voor het eerst als kleuterleidster voor de klas stond.
“In die tijd was dat best bijzonder voor een meisje. Ik was de eerste van de familie die doorstudeerde".
"Eerst had ik wel aan mijn vader gevraagd of ik bij hem op kantoor kon komen werken, maar hij vond me iets te beweeglijk. Vanwege een ervaring die ik als jong meisje van een jaar of elf opdeed, dacht ik vervolgens aan het onderwijs.”
Rommelig en gezellig
Joke bracht namelijk haar jongere broertje wel eens naar de kleuterschool. “Ik weet nog dat ik daar stond, in een klas vol kinderen, de zon scheen, het was rommelig en gezellig. Dat vond ik leuk. Uiteindelijk stond ik dus acht jaar later zelf voor de klas. In die tijd had je nog niet veel richtlijnen. Je was vooral veel bezig met knutselen (werken met materiaal), liedjes zingen (muzikale vorming) en spelletjes doen.”
Door verdere studies ontdekte Joke later hoe leerzaam dat allemaal was. “Eén, twee, drie, vier, hoedje van papier was eigenlijk rekenles en voorlezen was taalontwikkeling. Ik leerde de kinderen meer bij dan ik me bewust was. Dat is ook meteen het mooie van het onderwijs, vind ik, dat je kinderen helpt ontwikkelen. Dat je ze vooruit ziet gaan omdat jij het goed voorgedaan of behandeld hebt.”
“Ik ben al sinds 2017 actief als invalster.”
Niet het makkelijkste baantje
Ook nu, meer dan vijftig jaar later, geniet Joke daar nog steeds van. “Of eigenlijk ‘weer’ van. Ik ben er wel een aantal jaren tussenuit geweest. Het werd me, kort voor mijn pensioen, even wat teveel. Want ja, je moet niet denken dat je in het basisonderwijs het makkelijkste baantje van de wereld hebt. Maar inmiddels ben ik sinds 2017 actief als invalster. Nu geniet ik weer volop.”
“Zonder nadenken bood ik aan 'als je iemand nodig hebt...”
Vooraf twijfelde Joke nog even of ze dit wel moest doen. “Zonder nadenken bood ik een vriendin, een directrice van een basisschool, aan ‘als je eens iemand nodig hebt...’ en daar ging ze direct op in. Toen kwam de twijfel. Ik vroeg aan mijn man of dit wel een goed idee was. Hij zei: ‘heb je je gezicht al eens gezien?’. Dat stond namelijk op stralen.”
Kriebelen
Sinds 2019 is Joke vaste invalster bij De Wegwijzer in Heinkenszand. “De ene keer val ik in deeltijd voor een paar maanden achter elkaar in als vervangster van een zwangere juf, de andere keer gaat het om een paar dagen ter vervanging van een zieke leerkracht. Als ik even niet opgeroepen wordt, gaat het al snel weer kriebelen. Het zit echt in mijn bloed."
Ze gaan zo hard vooruit
Vooral als Joke mag invallen in groep drie/vier kan ze niet wachten. “Bij die kleintjes, daar ligt mijn hart het meest. Ze gaan zo hard vooruit met lezen en rekenen. De lesmethoden zijn wel een stuk anders dan in mijn begintijd. Taal, spelling en rekenen zijn uitgebreider geworden, maar schrijfvaardigheid vond ik vroeger juist beter. Dankzij vele studies en ervaring ben ik echter breed inzetbaar in alle groepen. Het belangrijkste is dat ik nog voor de klas sta. Ik kan me niet voorstellen dat ik dit ooit niet meer zou willen doen.”
